
Afgelopen kerstvakantie heb ik het Mauritshuis bezocht. Dit is gelegen in Den Haag, waar we eigenlijk heel vaak komen omdat we daar een appartement hebben. Omdat ze bezig waren om het museum te renoveren, konden we het nooit bezoeken. Sinds kort is het weer open en omdat we in Den Haag waren en ik voor mijn uitdagingen een museum moest bezoeken, wouden we dit zeker bezichtigen. Het gebouw zelf vind ik al heel mooi en is heel mooi gelegen. Van binnen is het dus gerenoveerd, waardoor de ingang nu onderaam het gebouw ligt. Dit deel, met kassa, balie en shop, is helemaal nieuw. Het is veel moderner vergeleken met de rest van het gebouw. In het museum zijn er voornamelijk schilderijen uit de Gouden Eeuw. Het is dus oude kunst.
De kunstwerken staan druk door elkaar. Omdat het origineel gezien een huis was, bevat het natuurlijk kamers. In elke kamer kwam er sprake van een andere schilder, maar die schilder kwam soms terug in andere kamers. Er zaten zeer kleine maar grote schilderijen tussen. Men gaf bij elk kunstwerk extra informatie door tekstbordjes en als je wou kon je een audio-tour nemen die nog meer uitleg gaf over het schilderij.
Het museum had geen duidelijk aangegeven looprichting. Het waren allemaal open muren waardoor er mensen links begonnen en andere rechts. In elke kamer kon je ook kiezen welke kamer je in wou gaan. Het was wel druk dus dat maakte het wel een beetje chaotisch.
Het museum had geen expositie maar een vaste collectie. De ruimte was bekleed met een blauw behang. Centraal op het plafond hing een hele grote kroonluchter die mij meteen opviel. Er stonden een stuk of acht kunstwerken op de muur, twee schilderijen per muur ongeveer. Volgens mij hebben ze dit zo gedaan om het niet té druk te maken omdat het interieur van de kamer al zeer druk was. Het is wel overzichtelijk opgesteld en dat bevalt me wel.
interieur vanbinnen:
De schilderijen
Omdat ik niet kon kiezen uit één schilderij, heb ik gekozen om drie schilderijen te bespreken.
Ik heb zeer veel mooie werken gezien in het museum. Er waren ook schilderijen die ik herkende zoals: "meisjes met de parel" en "anatomische les van Dr. Nicolaes Tulp".
Meisje met de parel:

Links zie je de foto die ik getrokken heb in het Mauritshuis, rechts zie je het schilderij in betere kwaliteit. Het tekstje dat naast het schilderij stond:
Dit schilderij is het beroemdste schilderij van Johannes Vermeer. Het is geen portret, maar een 'tronie', een fantasiekop. Tronies beelden een bepaald type of karakter uit, in dit geval een meisje in exotische kledij, met een oosterse tulband en een zeer grote parel in het oor. Vermeer staat bekend om het licht dat hij gebruikt in zijn schilderijen. Hier is dat te zien aan het zachte in het meisjesgezicht en de glimlachjes op haar vochtige lippen. En aan de glanzende parel.
Persoonlijk vind ik het contract tussen de het meisje en de zwarte achtergrond heel mooi. Dat maakt het schilderij heel simpel maar dat is het mooie eraan vind ik. De kleuren die Vermeer gebruikt heeft, vallen extra op door de zwarte achtergrond. Omdat het schilderij helemaal niet druk is en er valt weinig te zien, valt de parel in haar oren sterk op. Technisch gezien vind ik dat Vermeer zeer goed met het licht heeft gewerkt. Zoals in de beschrijving van het schilderij, staat er dat hij het licht heeft toegepast op het gezicht, de lipjes en natuurlijk de parel. Het schilderij is rustgevend.
Anatomische les van Dr. Nicolaes Tulp
Links zie je mij bij het schilderij "anatomische les van Dr. Nicolaes Tulp" staan, rechts zie je het schilderij beter. Het tekstje dat naast het schilderij stond:
Rembrandt was pas vijfentwintig, toen hij de belangrijkste opdracht kreeg om de Amsterdamse chirurgijns te portretteren. Het portret werd besteld naar aanleiding van de anatomische les die Dr. Nicolaes Tulp in januari 1632 gaf. Rembrandt beeldde de chirurgijns in actie af-ze kijken allemaal eens anders naar. De voorstelling krijgt extra dynamiek door de grote licht-donkercontrast. De jonge schilder toonde met dit groepsportret zijn fabelachtige schildertechniek en zijn grote talent om levendige portretten te schilderen.
Het schilderij sprak me meteen aan. Misschien omdat het zo groot was, het stond namelijk helemaal alleen op een muur, maar ook omdat er zo veel mensen in het schilderij waren. Het schilderij is vrij donker maar Rembrandt maakte gebruik van het licht-donker techniek waardoor het licht vooral op de gezichten van de mannen kwamen en ook op het lichaam dat er ligt. Toen ik de beschrijving las en er in stond dat de mannen allemaal naar een ander punt keken, heb ik erop zitten letten omdat ik dat eerst niet door had. Ik vind dat dat wel een grappig beeld geeft op het schilderij. Ik vind het ook bijzonder dat door dit schilderij, Rembrandt zijn talent heeft laten zien.
Gezicht op Delft
Beschrijving van het schilderij:
Dit is het beroemdste stadsgezicht uit de Gouden Eeuw. Het spel tussen licht en schaduw, de indrukwekkende wolkenlucht en de subtiele weerspiegelingen op het water maken dit schilderij tot een absoluut meesterwerk. we zien Delft vanuit het zuiden. Het is vrijwel windstil, de stad ademen rust uit. Vermeer bracht die rust ook in zijn compositie door drie horizontale banen te maken: water, stad en lucht. En door de bebouwing wat minder rommelig te schilderen dan zij in werkelijkheid was.
Dit schilderij is mijn vader zijn favoriet. Ik snap wel waarom, het bevat zeer veel kleuren. De kleuren die Vermeer gebruikt heeft vind ik heel mooi. Ik vind het schilderij technisch zeer goed. De schaduwen van de gebouwen op het water, het licht dat op sommige stukken van de gebouwen komen en de wolkenlucht vind ik zeer goed gedaan. Het schilderij is ook zeer scherp geschilderd. Het geeft een rustige, fijne sfeer. Dit is ook zeker een van mijn lievelingsschilderijen.
Ik denk dat er verschillende doelen aan het museum zijn gebonden. Ze willen zowel een deel van de geschiedenis tonen, zoals de Gouden Eeuw. Ook willen ze het oeuvre van een kunstenaar laten zien. Bij elk schilderij is er wel een verklaring te vinden.
De tentoonstelling vond ik zeker de moeite waard. Ik ben normaal gezien niet echt een fan om naar een museum te gaan maar dit museum sprak me van buitenaf al aan. Omdat ik nu al lessen heb gekregen bij esthetica over hoe je een kunstwerk kan beoordelen, wou ik met die kennis naar schilderijen kijken. Ik kende zelf ook al een paar kunstwerken die daar hangen dus dat wou ik natuurlijk dan eens in het echt zien. Het interieur van binnen vond ik ook heel speciaal. Het was echt zoals een heel oud huis, met verschillende behangen. De marmerre trappen maakte het gebouw dan weer wat chiquer. De stijl vond ik wel leuk om eens te zien. De schilderijen die er hingen spraken mij heel erg aan. Er waren heel veel Nederlandse schilders waarvan ik nog nooit gehoord had, en die mij wel aanspraken. Ik vond de variatie van de hele grote schilderijen maar ook hele kleine schilderijen zeer leuk. Ik had er best wel veel van verwacht omdat ze zo lang bezig waren met het renoveren van het Mauritshuis, en die verwachtingen hebben mij niet teleurgesteld want ik vind het museum zeker voor herhaling vatbaar en ik raad het iedereen aan om er eens een kijkje te nemen zou je toevallig in Den Haag zijn.
Hierbij heb ik nog een leuk filmpje over het schilderij "meisje met de parel" waarbij een illusionist iets heel bijzonders kan doen met het schilderij....
Uitdaging 2: Musical: Billy Elliot
1. Informatie
Naam: Billy Elliot
Regisseur: Stephen Daldry
Enkele hoofdspelers: Pia Douwes, Marc Dollevoet, Silvia Alberts
Datum wanneer musical is uitgebracht: /
Theater: AFAS Circustheater in Den Haag
Datum gezien: woensdag 8 april 2015
Recensie: door Stefan Raatgever
DE BESTE GROTE MUSICAL VAN DIT NAJAAR
Gepubliceerd op 1-12-2014
AD ****
Een rauwe uitzondering tussen de suikergeglazuurde feelgoodshows is Billy Elliot in het musicalgenre. Het duistere sprookje over een jongetje uit de arbeidersklasse die zijn hart verliest aan klassiek ballet speelt tegen het decor van de gewelddadige Engelse mijnwerkersstaking in 1984/85. Die klassenstrijd werpt ook zijn schaduw over ontluikende jongensdromen.
Als die dromen ook nog eens volkomen indruisen tegen de lokale mores van bier, bokslessen en opgekropte boosheid, wacht een 12-jarig schoffie een harde strijd om zich te ontrukken aan zijn groezelige geboortegrond.
Hetzelfde geldt voor de acteur die deze worsteling moet verbeelden. Carlos Puts (13) volbrengt deze monsterklus met aan het onmogelijke grenzende bravoure en allure. Als Billy is hij bijna non-stop op het podium om te acteren (verdienstelijk), te zingen (sterk) en vooral veel te dansen (om van te watertanden zo virtuoos).
Hetzelfde geldt voor de acteur die deze worsteling moet verbeelden. Carlos Puts (13) volbrengt deze monsterklus met aan het onmogelijke grenzende bravoure en allure. Als Billy is hij bijna non-stop op het podium om te acteren (verdienstelijk), te zingen (sterk) en vooral veel te dansen (om van te watertanden zo virtuoos).
Emotie
Omdat de musical veel van zijn emotie uitdrukt in de dans is een elastische topprestatie van de gehele cast vereist. Die komt er, met dank ook aan het vele jeugdige talent. Pia Douwes is als danslerares van het type ruwe-bolster-blanke-pit de brok routine waarop Puts heerlijk kan leunen.
Tel daarbij een ontroerende verhaallijn over een door de dood van de moeder uiteengeslagen gezin en een vlotte vertaling uit het Engels door Martine Bijl (minpuntje: de zelfbedachte straattaal leidt nogal af) en Billy Elliot is de beste grote musical van dit najaar.
Tel daarbij een ontroerende verhaallijn over een door de dood van de moeder uiteengeslagen gezin en een vlotte vertaling uit het Engels door Martine Bijl (minpuntje: de zelfbedachte straattaal leidt nogal af) en Billy Elliot is de beste grote musical van dit najaar.
2. Vorm
Billy Elliot speelt zich af ten tijde (1984-1985) van de mijnstaking in Engeland. Je krijgt ook al in het begin van de musical een inleidend filmpje over het onderwerp, zodat je weet over wat de musical zal gaan en laat zien dat de mijnstaking echt gebeurd is. Het hele verhaal speelt zich af in een dorp waarin Billy samen met zijn vader, broer, oma en andere dorpsleden leeft. Ook danst Billy veel in de dansschool, dus hier speelt het verhaal zich ook veel af. Het decor is dus niet super veelzijdig. Het heeft altijd dezelfde sombere sfeer. Naar het einde toe komt Billy terecht in Londen, waar hij auditie doet voor de Royal Ballet School. Hier is de sfeer heel anders. Het is chiquer en het volk is er anders dan in het dorp waarin Billy woont.
De kostuums in de musical zijn heel verschillend. Je hebt de balletmeisjes, die je doorheen het verhaal eigenlijk alleen te zien krijgt met hun balletpakjes aan. Dan heb je de mijnwerkers waaraan je ziet dat ze er niet bepaald fris uit zien omdat ze gewerkt hebben. Je hebt de jongetjes die boksen en dus een sportieve outfit aanhebben (jogging, t-shirt, sportschoenen) en je hebt de vrouwen die lange rokken dragen met een bloesje. Door de kostuums van de vrouwen zie je vooral dat het verhaal zich in het verleden afspeelde. Billy draagt gewoon een jeans met daarop een t-shirt, tenzij hij gaat sporten dan doet hij wel een sportbroek aan.
Omdat het verhaal zich de hele tijd afspeelt in het dorp en je mijnwerkers ziet, geeft de sfeer een bepaalde somberheid weer. Het was een beetje een donkere sfeer als het verhaal zich buiten afspeelde, ook bij Billy thuis was het nooit gezellig. Het enige plekje waar het nog licht was en warm leek, was in de balletschool waar Billy danste. Je kan dus wel zeggen dat het decor en de kostuums die de personages aanhadden de sfeer van de musical enorm beïnvloedden.
Natuurlijk speelt muziek een grote rol in een musical. Er werd veel gezongen en veel gedanst door alle personages. Ik was vooral onder de indruk over de dansprestaties van Billy, zó jong en zó goed kunnen dansen. Alle liedjes zijn gemaakt door Elton John, die natuurlijk vertaald zijn geweest in het Nederlands. De teksten van de liedjes pasten goed in het thema en het verhaal. Er waren emotionele maar ook blije liedjes. Billy zong bijvoorbeeld voor zijn overleden moeder, wat natuurlijk heel emotioneel is maar zong ook samen met een vriendje over dansen en optreden wat het verhaal meteen wat vrolijker maakte.
Het verhaal zat chronologisch in mekaar. In het verhaal volg je hoe Billy verandert van iemand die tegen zijn zin bokste tot een jongetje die een groot talent heeft voor het dansen en uiteindelijk in Londen beland om audities te doen voor de balletschool. Je leeft je dus vooral in in Billy. Hoe hij omgaat met de dood van zijn moeder, hoe hij het dansen geheim hield voor zijn vader en dat hij uiteindelijk toch zijn droom is achternagegaan.
Flashbacks of flash forward worden er niet gebruikt. Wel zie je tijdens het verhaal Billy's overleden moeder die raad geeft aan Billy.
Flashbacks of flash forward worden er niet gebruikt. Wel zie je tijdens het verhaal Billy's overleden moeder die raad geeft aan Billy.
Scenes die mij het meeste zin bijgebleven zijn waar Billy voor het eerst danst en waarbij de danslerares onder de indruk van hem was. Waar Billy een solo dans doet met een andere danser (die Billy voorstelt wanneer hij ouders wordt), dat was heel goed en ook mooi om te zien want het was heel donker en er waren twee spots gericht op de twee dansers.
Hier is een foto met de acteurs die ik ook in het echt gezien heb:
Hier is een foto met de acteurs die ik ook in het echt gezien heb:
De genre is drama.
3. Inhoud
Billy Elliot gaat over een 11-jarige jongen, genaamd Billy, die samenwoont in een arbeidsgezin in Engeland. Zowel zijn vader als zijn broer werken in de mijnen. Billy's moeder is overleden. Billy zit op boksen maar komt toevallig terecht in een dansles. Hier blijkt het al snel dat hij enorm talent heeft hiervoor en er dus in verder gaat. Ondanks dat hij van zijn vader moet stoppen, blijft hij trainen en mag hij uiteindelijk auditie doen voor de Royal Ballet School in Londen. Maar het gaat niet goed in de mijnen, dus staat Billy voor een belangrijk dilemma. Of hij kiest voor zijn familie en blijft om mee te helpen bij het staken, ofwel volgt hij zijn grote droom en gaat hij naar de auditie.
Het grootste conflict is tussen Billy en zijn vader. Billy wilt namelijk dansen en zijn vader wilt dit niet. Uiteindelijk kiest zijn vader toch voor het geluk van zijn zoon en laat Billy naar de auditie gaan. Hij hoopt dat Billy het gaat maken daar.
Het belangrijkste personages uit de musical is natuurlijk Billy, Billy's vader en de danslerares.
- Billy is een 11-jarig jongetje die heel koppig is. Hij is een harde werker en geliefd door de mensen. In het begin schaamde hij zich wel dat hij danste maar bleef het uiteindelijk toch doen omdat hij er echt talent voor heeft. Hij is een goede vriend en zorgt goed voor zijn oma. Billy denkt wel nog heel veel aan zijn moeder maar heeft geen enkel traantje laten zien tijdens de musical. Hij houdt zich dus heel sterk en laat zijn emoties vrij tijdens het dansen. Dansen is voor hem dus een uitlaatklep voor zijn emoties. Je kan ook goed zien wanneer hij bijvoorbeeld boos is want dan danst hij heel hard.
- Billy's vader: Hij is niet blij dat Billy danst en accepteer dit in het begin niet. Uiteindelijk wilt het natuurlijk het beste voor Billy en laat hem dus toch auditie doen. Hij is dus streng maar ook rechtvaardig.
- Billy's danslerares: Zij heeft Billy vanaf het begin gesteund en hem blijven doen laten dansen. Zonder haar zou Billy zijn talent niet ontdekt hebben. Ondanks dat Billy's vader persoonlijk naar de lerares is gestapt om te zeggen dat hij er niet oké mee was dat Billy danst en dat zij uit zijn buurt moest blijven, bleef ze met Billy oefenen. Zij is dus ook koppig maar dat is ze omdat ze het beste wilt voor Billy.
Billy zijn relatie met zijn vader is tijdens het verhaal niet goed. Omdat de vader weet dat Billy het dansen voor hem geheimhield, werd hij heel boos. Maar Billy bleef toch gewoon verder doen en uiteindelijk accepteerde zijn vader het toch en liet hem toch naar de auditie gaan. Hij ging zelfs met Billy mee zodat hij niet alleen moest gaan.
De danslerares van Billy heeft Billy een nieuw leven gegeven. Zonder haar zou Billy nooit zijn talent ontdekt hebben en zou hij nooit auditie gedaan hebben. Hij gaat nu een veel beter leven hebben door haar. Zij heeft altijd in Billy gelooft en hem steeds blijven steunen en helpen. Billy geeft haar op het einde ook een dikke knuffel, wat ze totaal niet zag aankomen.
De relaties tussen de vader en de lerares is in het begin helemaal niet goed, ze kunnen mekaar niet uitstaan om de reden dat Billy danst. Ze hebben hier zelfs ruzie om. Uiteindelijk is Billy's vader haar heel dankbaar voor wat ze heeft gedaan.
Billy is degene met wie ik het meest meegeleefd heb. Hij is ook de hoofdpersonage dus alles draait vooral rond hem. Je krijgt te maken met de moeilijkheden waarin Billy moet mee leven.
4. Functie
Het doel van de musical is natuurlijk om de mensen te amuseren maar er zit ook zeker een boodschap achter. In welke omstandigheden je ook leeft, je moet jezelf op de eerste plaats zetten als je het echt wilt. Zo is Billy het eerste jongetje die danst en hier ook een echt talent voor heeft. Ook al vinden de anderen dit niet kunnen, blijft hij dansen. Uiteindelijk kiest Billy voor de auditie in plaats van zijn familie. Als hij thuis zou blijven zou hij mee staken bij de mijnen en zou hij geen auditie kunnen doen. Het is mooi dat in een hoe donkere periode je ook zit, je leven toch een lichtpuntje gevonden heeft omdat je zelf iets doet waar je jezelf goed bij voelt. Het dansen is voor Billy dit lichtpuntje.
De regisseur gebruikte natuurlijk het mooie decor. De dansen waren zeer goed en trekt natuurlijk de aandacht. Hij maakte gebruik van mooie belichting.
5. Jouw reactie
Ik had geen idee over wat Billy Elliot zou gaan. Ik was met mama in Den haag in de paasvakantie en besloten we dus om naar een musical te gaan. Dit was op het moment besloten dus ik had geen idee over wat het zou gaan. Op het affiche zie je wel een jongen die danst. Ik had verwacht dat het een grappig en vrolijk verhaal zou zijn maar dat is het eigenlijk helemaal niet. Ik merkte dat al snel door het inleidend filmpje wat er toch wel ernstig uit zag.
Wat mij het meeste indruk gemaakt heeft is hoe Billy danste. Hij is zo jong en ik kon geen enkele fout spotten. Heel de musical lang bleef hij zich telkens even goed en hard inzetten bij het dansen en daar heb ik heel veel kijk voor.
Ik vond het een hele leuke musical. De dans, de liedjes, de muziek en de acteerprestaties waren top. Omdat je weet dat de mijnstakingen echt zijn gebeurd, vind ik de musical toch wel speciaal. De emoties dat die periode voor de arbeiders meedroeg was heel goed geacteerd. Blijkbaar gaan we in het 6de bij de uitstap naar Londen ook naar dezelfde musical kijken en volgens mij wordt dat nog indrukwekkender. Daar kijk ik al zeker naar uit!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten